Vijf vragen met Jelle Havermans

Home > Magazine > Rolmodellen > Vijf vragen met Jelle Havermans
Feminer Redactie Dit artikel is geschreven door de redactie van ons Online Magazine. Zelf bijdragen als gastcolumnist? Stuur ons via redactie@feminer.nl een korte introductie van jezelf en een opzet voor […]

Door Feminer Redactie

Dit artikel is geschreven door de redactie van ons Online Magazine. Zelf bijdragen als gastcolumnist? Stuur ons via redactie@feminer.nl een korte introductie van jezelf en een opzet voor je column. Wie weet staat je stuk binnenkort in ons magazine!

14 april 2020

door | 14 april 2020

door | apr 14, 2020 | Rolmodellen

Wie is Jelle Havermans?

Ik ben journalist, visueel kunstenaar en kunstdocent op een middelbare school. Momenteel besteed ik veel van mijn tijd aan mijn master of fine art in de richting van media, die ik volg aan het Piet Zwart Institute. Als visueel kunstenaar ben ik veel bezig met genderrollen en identiteit. Ik ben een filmfanaat en in mijn werk reflecteer ik met name op horror en true crime. In de geschiedenis van horrorfilms zijn vrouwbeelden veelal problematisch. Ik denk dat vrijwel iedereen is beïnvloed door de genderrollen die wij in films en series terugzien dus ik vind het interessant om dat te onderzoeken.

Jij beweegt je in feite tussen drie werelden: de kunst-, de onderwijs- en de journalistieke wereld. Hoe vind jij dat die verschillende werelden ervoor staan wat betreft gendergelijkheid?

Ik begeef mij het meeste in de hedendaagse kunst. Daar is het best goed gesteld met de verhoudingen. Bij mij in de klas is de man-vrouwverhouding goed, we hebben zelfs iets meer vrouwen. Vrijwel iedereen op mijn opleiding is bekend met Laura Mulvey, de professor die theorie ontwikkelde over de male gaze (de manier waarop in de kunst en literatuur, de wereld wordt weergegeven vanuit een mannelijk oogpunt, red.). In de kunstwereld en de museale wereld is er echter veel genderongelijkheid, maar in mijn veld – hedendaagse mediakunst – zie ik veel progressie.

Ik durf niet te zeggen hoe het zit met de genderverdeling op de werkvloer van journalistieke platforms. Maar ik zie wel dat er in de media wat betreft genderrepresentatie nog veel te winnen valt. Zo zijn het vaak mannen die worden gevraagd wanneer de mening van een expert wordt aangehaald. Ook worden mannen veel vaker uitgenodigd voor talkshows dan vrouwen. Damn, Honey liet laatst bijvoorbeeld zien dat acht van de tien meest gevraagde gasten voor DWDD een man was.

Waarom is meer gelijkheid op de werkvloer volgens jou belangrijk?

Ik vind representatie in ieder werkveld belangrijk. Volgens mij is een intersectioneel denken voor ieders toekomst cruciaal (intersectionaliteit is het idee dat er allerlei opeenstapelende factoren zijn zoals ras, geslacht, leeftijd etc., die de basis van onderdrukking vormen, red.). Bij sommige bedrijven zie je bepaalde genderstereotypes terug die bijvoorbeeld resulteren in haantjesgedrag op de werkvloer. Er zijn voor mannen óók allerlei beperkende sociale normen, zoals het idee dat mannen niet mogen huilen en het feit dat nagellak dragen voor hen als raar wordt gezien. Uiteindelijk heeft niemand baat bij dit soort beperkingen.

Jij noemt jezelf een feministische man, hoe zie jij de rol van mannen in de strijd voor gendergelijkheid?

Ik zie mannen vooral als bondgenoot. Ik ben er dus absoluut voor dat mannen zich hard maken voor de vrouwenzaak – eigenlijk voor alle vormen van onderdrukking. Maar vrouwen lijden natuurlijk veel meer onder het patriarchaat en als man kan je je soms simpelweg niet helemaal verplaatsen in hoe een vrouw zich voelt. De meeste mannen zullen bijvoorbeeld nooit écht weten hoe het is om je ’s avonds op straat onveilig te voelen. In dat soort gevallen is het zaak dat mannen de ruimte geven aan vrouwen om hun verhaal te doen en niet namens hen hierover te schrijven of spreken. Kortom, ik vind het belangrijk dat mannen het opnemen voor vrouwen maar nooit hun ruimte innemen.

Welke vrouw inspireert jou?

Milou Deelen vind ik een erg talentvol mens. Ik vind het ontzettend inspirerend hoe zij zonder gêne of angst allerlei taboes aan het doorbreken is. Ze schreef laatst bijvoorbeeld over de beweegredenen achter haar schaamlipcorrectie. Dat vind ik ongelofelijk dapper.

  • Feminer Redactie

    Dit artikel is geschreven door de redactie van ons Online Magazine. Zelf bijdragen als gastcolumnist? Stuur ons via redactie@feminer.nl een korte introductie van jezelf en een opzet voor je column. Wie weet staat je stuk binnenkort in ons magazine!

door | 14 april 2020

Meer zoals dit

Zoek artikelen

Vers van de pers

We houden je graag op de hoogte, dus volg ons vooral op de socials!