De corona-uitbraak had de emancipatieproblematiek voor even naar de achtergrond gedreven, maar afgelopen week was er toch weer ruimte voor discussie. In binnen- en buitenland werd de vraag opgeworpen of de coronacrisis dan eindelijk het beslissende antwoord heeft op de prangende vraag: ‘Wie is een betere leider: de vrouw of de man?’ Dit keer was de vrouw aan zet. In een golf van gedeelde artikelen is te lezen dat een aantal landen dat het bovengemiddeld goed doet in de strijd tegen het coronavirus iets gemeen heeft: ze wordt geleid door een vrouw. Rest de vraag: welk doel dient deze theorie?
Of deze waarneming zinnig is, is moeilijk te zeggen. De landen in kwestie zijn welvarend en beschikken allemaal over goede gezondheidszorg. De verklaring waarom vrouwen beter presteren loopt uiteen. Vrouwen zouden liefdevoller zijn en van nature betere luisteraars, wordt door sommigen beweerd. In andere artikelen wordt geschreven dat vrouwen bekwamer moeten zijn om überhaupt aan de macht te komen. Julia Wouters licht dit fenomeen in het NPO Radio 1 programma De Nieuws BV als volgt toe: ‘Het percentage vrouwelijke wereldleiders is nog steeds ontzettend klein, dus als je redeneert dat de landen die het goed doen een vrouwelijke leider hebben, dan weet je dat dat geen toeval kan zijn. Als je het als vrouw tot de top maakt, heb je waarschijnlijk veel meer talent gehad dan de mannen op hetzelfde niveau.’
De discussie wijst op een verlangen naar een geheim wapen in de strijd tegen het coronavirus. Elk land – waaronder Nederland – heeft momenteel te maken met een hoge mate van onzekerheid: kunnen we de teugels alweer wat laten vieren, moeten we massaal mondkapjes gaan dragen en kunnen onze kinderen alweer naar school of lokt dat een tweede golf uit? Het is dus niet meer dan logisch dat we verwoed de wereld scannen, om te zien welke wereldleiders het goed doen en wat zij met elkaar gemeen hebben.
Maar de vraag welke geslacht een betere leider is, is zinloos. Zoals Neelie Kroes in een eerder interview zo treffend zei, zit het verschil niet zozeer in mannen of vrouwen. Verschillende mensen hebben verschillende kwaliteiten. ‘Je hebt mafkezen van mannen, je hebt lieve schatten, je hebt zachte, je hebt heel doortastende mannen. Het is één grote mengeling en die moet ook in het vrouwenbestand tot uiting komen op de werkvloer.’ Het gaat dus niet om verschil in geslacht, maar om verschil in individu.
De strijd om de pandemie onder controle te krijgen is geen wedstrijd tussen geslacht. Het is een onheilspellende tocht met veel onzekerheden, verschillende visies en het leren van elkaars fouten. Het zou een gezamenlijk project moeten zijn, waarin verschillende persoonlijkheden met een verscheidenheid aan kwaliteiten strijden voor hetzelfde doel.
‘Alleen samen krijgen we corona onder controle’, staat er op de muren achter Rutte geschreven tijdens de persconferenties. Iedereen wil een perfecte uitweg uit deze crisis, maar die is er niet. Elke maatregel is beladen, elke keuze is onzeker en dat wat in het ene land voor de hand ligt, zorgt ergens anders voor extra moeilijkheden. Ook Nederland zal zijn eigen weg moeten vinden. We moeten steunen op de expertise van een diverse groep mensen en proberen diegene te vermijden die stellen dat bleekmiddel nog weleens hét geheime wapen kan zijn.
