Zelfprofilering is van groot belang voor eenieder die haar stempel wil drukken op de wereld. Het zorgt ervoor dat men ziet wat jij allemaal in je mars hebt, waardoor duidelijk is wat men aan je heeft. Als je het wil maken in jouw gewenste sector, dan zou het je goed doen jezelf eens flink in de schijnwerpers zetten.

Maar veel mensen vinden dit behoorlijk lastig. In een land waarin “doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg” de norm is, wordt zelfprofilering vaak gezien als gewiekste opschepperij.

Gelukkig is dat niet altijd het geval, ondervonden 50 jonge vrouwen op 19 september. Zij waren bijeen gekomen op het kantoor van Allen & Overy in Amsterdam voor de eerste editie van Feminer Connect in 2022. Het thema: vrouwelijk leiderschap. 

Onder het genot van een verse muntthee luisterden de deelnemers naar een welkomstdrankjes van Sophie Roozendaal, partner bij Allen & Overy. Zij droeg vervolgens het stokje over aan Kim van der Feltz, die de zaal op zweepte met een actieve (en ietwat confronterende) training. Aan het eind van de avond was ruimte voor vragen. Tijdens de Q&A werd Sophie vergezeld door haar collega’s Natusia Szeliga, Justine Dreijer en Eline Vancraybex.

Wat is zelfprofilering?

De training van Kim van der Feltz maakte één ding duidelijk: je moet eerst jezelf leren kennen voordat je de wereld kan laten zien wie je bent. Zelfprofilering gaat dan ook bij uitstek over het erkennen van je successen – en dat bleek soms lastig.

Kim vroeg de deelnemers om in een paar minuten al hun successen op te schrijven. Het gegiechel dat vanuit alle hoeken van de kamer opsteeg, verried dat men ongemakkelijk werd van de oefening. Een van de deelnemers zei na afloop: “Ik was gewend om bescheiden te zijn, maar nu kon ik écht eens delen waar ik trots op ben.”

Daar had je het al. Vrouwen weten maar al te goed hoe ze hun prestaties weg moeten nuanceren. Gelukkig bleek het niet alleen een probleem van de jonge deelnemers, ook de rolmodellen op het podium wisten er ook alles van. Natusia vertelde bijvoorbeeld: “In het begin kom je naar kantoor met het idee dat je gewoon je werk moet doen. En dat je dan vanzelf wel opgemerkt zal worden. Dat is dus helemaal niet zo!”

Zelfprofilering is dus tweeledig. Enerzijds kijk je naar jezelf, je eigen capaciteiten en je eigen prestaties. Vervolgens kies je ervoor om die onbeschaamd uit te dragen. 

Maar is dat niet opschepperig? Niet als het aan Kim lag. “Soms werk je knalhard, maar ziet niemand het”. Dan moet je het heft maar in eigen handen nemen. Bovendien doen mannen het ook. 

je moet eerst jezelf leren kennen voordat je de wereld kan laten zien wie je bent

Zelfprofilering inzetten om je vrouwtje te staan

God, ja, mannen. Die bleven ook niet onbesproken. Wanneer je met een 60-tal vrouwen in een mooie locatie over je eigen ambities praat, kan je niet om de kwalijke anekdotes heen.

Sophie vertelde bijvoorbeeld over de keer dat ze als notaris een groep mannen bij moest staan en hen uit gastvrijheid van koffie voorzag. Nadat de heren al vingerknippend hun bestelling hadden doorgegeven, begonnen ze te klagen over de notaris “die zo lang op zich liet wachten”. Hierop reageerde Sophie gevat dat de mannen geluk hadden: ze was vandaag niet alleen van de koffie, maar ook van het notariële werk.

Maar je kan ook op een subtielere manier op je plek gezet worden. Justine is getrouwd en heeft kinderen, en werkt nog steeds fulltime. Ze krijgt vaak de vraag “Of ze het niet erg vindt om haar kinderen naar de oppas te brengen.” Haar man krijgt die vraag nooit. 

Zuchtend en steunend hoorden de deelnemers de verhalen aan. Maar voordat hen de moed in de schoenen kon zinken, kwam Justine met een praktische tip aan. Ze stelde dat het belangrijk was om te staan voor waar je hart sneller van gaat kloppen. “Als je aan mensen uitlegt dat je energie krijgt van je werk, snappen ze dat meestal wel.”

Als je aan mensen uitlegt dat je energie krijgt van je werk, snappen ze dat meestal wel.

Is het arrogant jezelf te profileren als een rolmodel?

Het werd langzaamaan duidelijk dat de panelgasten zich al eerder hadden beziggehouden met zelfprofilering. Eline, Vlaams van origine, merkte op dat er nog weleens wat grappen over haar accent werden gemaakt. Maar dat deed haar inmiddels nog weinig. Ze was juist trots op de dingen die haar eigen maakten – en riep de zaal op hetzelfde te doen. “Kijk maar naar je rolmodellen, zij vallen je ook op omdat ze iets authentieks hebben.”

Desondanks bleek dat Rome niet in één dag is gebouwd. Ook de vrouwen in de spotlights lieten zo nu en dan een herkenbaar soort bescheidenheid doorschemeren. Bijvoorbeeld toen hen werd gevraagd wat hun eigen favoriete prestaties zijn; het viel opvallend stil. 

Die menselijke trekken schiepen een band en maakten dat de deelnemers zich ook kwetsbaar durfden op te stellen.

de vrouwen in de spotlights lieten zo nu en dan een herkenbaar soort bescheidenheid doorschemeren

Tot slot

Uit de borrel achteraf was wel op te maken dat de avond geslaagd was. Er werd uitvoerig gesproken over de fijne sfeer, de inspirerende verhalen en de confronterende zelfinzichten. Uiteraard kwam ook het imposante gebouw van Allen & Overy aan bod. 

Verder besloot een gedeelte van de zaal zich meteen aan te melden voor de rest van de Feminer Connect sessies. Die gaan over ‘afwijken van de gebaande paden’. Dat sluit natuurlijk naadloos aan op zelfprofilering; als je jezelf eenmaal hebt leren kennen is het niet meer dan logisch om buiten de lijntjes te willen kleuren.