‘Drink een glas water en voorkom een burn-out’, ‘begin je thuiswerkdag met een sessie poweryoga’ en ‘studeer never nooit in je pyjama!’ Vanaf het begin van de coronapandemie werden we overspoeld met do’s en dont’s voor thuiswerken – en ook Feminer waagde zich al aan een top 5. Nu we noodgedwongen thuis zitten, is het kennelijk ondenkbaar dat er ook maar één seconde onbenut blijft. Maar wat als je bureau niet altijd spik en span is en je niet iedere dag hardloopt? Sommige blogs van thuiswerk-goeroes doen je geloven alsof dat het einde van de wereld is, maar niet alles in het leven draait om studeren, werken en het eindeloos structureren van je dag. Dat is waarom ik het helemaal gehad heb met alle liters water, multifunctionele sportleggings en tips waardoor ik mij alleen maar slechter voel.
Who (self) cares?
‘Goed voor jezelf zorgen na een drukke week’ staat stipt op nummer 1 in alle thuiswerklijstjes. Maar hoe zorg ik voor mezelf in een tijd waarin ik slaap, studeer en relax in dezelfde studentenkamer? Natuurlijk zit iedereen het liefst in een schuimend bubbelbad met komkommerschijfjes op de ogen, kijkend naar 10 Things I Hate About You, maar dat gaat moeilijk in een gedeelde badkamer met alleen een douche. Bovendien wordt selfcare vaak ironisch genoeg tot een tijdgebonden agendapunt gemaakt: als een beloning voor hard werk. Tijd voor jezelf wordt gereduceerd tot een schamel gezichtsmaskertje op de zondagavond om de volgende dag weer aan de slag te gaan.
Jezelf aandacht geven, tot rust komen en even helemaal niets doen zou iets moeten zijn wat we onszelf continu gunnen, in plaats van iets wat we in onze agenda’s inplannen. Ook als je een deadline niet hebt gehaald of je camera al twee weken uit staat tijdens de werkgroep.
Zie selfcare niet als een beloning voor hard werken, maar een vanzelfsprekendheid voor lichaam én geest. Bovendien is selfcare niet één ding, maar voor iedereen en op elk moment anders. Het kan een work-out zijn, maar ook een slechte serie kijken in een bed vol kruimels. Bij échte self care kan je juist elke vorm van efficiëntie even laten varen.
Jezelf aandacht geven, tot rust komen en even helemaal niets doen zou iets moeten zijn wat we onszelf continu gunnen, in plaats van iets wat we in onze agenda’s inplannen.
Een eigen belofte maakt schuld
Wat als je niet je eigen volgeplande schema hebt gevolgd? Het resultaat is een rode streep door het zelfopgelegde schema en een knagend schuldgevoel. Toch heeft het vaak meer zin om jezelf rust te gunnen, in plaats van jezelf te straffen door langer door te werken. Mijn vrienden druk ik op het hart dat ze niet zo streng voor zichzelf moeten zijn, maar mijn eigen advies volg ik zelden op. Ik betrap mezelf regelmatig op het vergelijken met studenten die het wél lukt om een stage of baantje te regelen.
Wat moet ik dan wél doen?
Laat ik vooropstellen dat niets moet. Misschien helpt een druk schema, en daarmee het gevoel van controle, jou wel door de dag heen. Het lezen van tips kan geen kwaad, maar neem vooral de tijd om te kijken wat voor jou werkt. En daarmee meteen een disclaimer: dat de volgende tips mijn dag makkelijker maken, betekent niet dat ze ook voor jou goed werken. Deze hebben voor mij in ieder geval de test doorstaan en zijn voor de verandering niet obsessief gericht op productiviteit.
Laat ik vooropstellen dat niets moet. Misschien helpt een druk schema, en daarmee het gevoel van controle, jou wel door de dag heen.
Voor mij helpt de app Ommetje om op saaie dagen tóch een frisse neus te halen. Het is een app opgericht door de Hersenstichting die twintig minuutjes wandelen per dag stimuleert, want dat is goed voor je mentale en fysieke gezondheid. Met een groep vrienden of collega’s hou je bij hoeveel je wandelt. Met een wandelstreak valt extra punten te behalen of als je idioot genoeg voor 9 uur ‘s ochtends wandelt. Dat competitieve element heeft mij een fanatieke wandelaar gemaakt, waarmee ik ook nog eens m’n hoofd leegmaak. Hadden mijn ouders toch al die tijd gelijk met hun vervelende wandelplannen op vakantie in Frankrijk
Het ‘mandarijn momentje’ weerhoudt mij ervan om iedere pauze rechtstreeks van m’n laptopscherm naar telefoonscherm te gaan. Het houdt in dat je tijdens een korte pauze je volledige aandacht richt op niets anders dan het pellen van een mandarijn. Ik probeer dan ook niet stiekem met mijn pink door mijn instagram feed te scrollen.
Ook zijn de Pomodoro Sessions op YouTube een goede begeleiding, waarmee ik na iedere 20 minuten studeren 5 minuten pauze houd. Vaak genoeg worden die pauzes langer dan 5 minuten, maar in sessies van 20 minuten krijg ik veel meer gedaan dan in uren achter elkaar blokken. En als het kan studeer ik samen met een huisgenoot. Het werkt motiverend voor mij om ook een ander aan de slag te zien.
Een grote paradox
Was dit hele artikel één grote paradox, nu ik tips heb gegeven over tips? Misschien wel, maar hopelijk laat het je vooral inzien dat je zelf kan kiezen wat een goede dag voor jou betekent en het niet bepaald hoeft te worden aan een afgewerkte to do lijst. Self care hoort het leven makkelijker te maken, niet moeilijker.
Self care hoort het leven makkelijker te maken, niet moeilijker.
