Sophie Heesen: “Meer vrouwen in de politiek zijn hard nodig.”

Home > Magazine > Rolmodellen > Sophie Heesen: “Meer vrouwen in de politiek zijn hard nodig.”
Zaza van de Koppel Zaza is hoofdredacteur bij Feminer. Ze heeft rechten gestudeerd in Utrecht en loopt stage bij Bureau Clara Wichmann waar ze zich inzet voor inclusievere wet- en […]

Door Zaza van de Koppel

Zaza is hoofdredacteur bij Feminer. Ze heeft rechten gestudeerd in Utrecht en loopt stage bij Bureau Clara Wichmann waar ze zich inzet voor inclusievere wet- en regelgeving.

24 februari 2021

door | 24 februari 2021

Een politieke campagne voeren en blokken voor je havo-eindexamen tegelijkertijd? Voor Sophie Heesen is niets te gek, ze haalde haar diploma en werd door voorkeurstemmen op haar achttiende PvdA-raadslid in Gouda. Op haar twintigste stond ze op de Elsevier lijst van de ‘30 Nederlandse uitblinkers onder de 30’. Tijd om daarbij stil te staan heeft ze nauwelijks, Sophie Heesen mag dan wel jong zijn maar ze neemt niks voor lief: “Er zijn zoveel dingen die we vanzelfsprekend vinden als vrouw terwijl we juist zouden moeten strijden tegen de heersende norm.” 

 

In de aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen spreken we verschillende vrouwen die politiek actief zijn. Van vrouwen die aan de wieg staan van hun carrière tot politieke veteranen, allemaal hebben ze een bijzonder verhaal te vertellen. 

Wat dreef jou als achttienjarige om de politiek in te gaan? 

Na de scheiding van mijn ouders leefden we alleen van het inkomen van mijn moeder waardoor we een aantal jaar naar de voedselbank moesten. Ik zag toen met mijn eigen ogen hoe scheef het systeem is op het moment dat een partner wegvalt. Eerder werd ik al met mijn vwo-citoscore naar het vmbo gestuurd. Ik begon mij te beseffen dat het niet vanzelfsprekend is om in een veilig en kansrijk gezin op te groeien. Op een dag kwam PvdA-oud-Kamerlid Mohammed Mohandis het café binnen waar ik aan het werk was en greep ik mijn kans. Ik luchtte mijn hart over kansenongelijkheid en onderadvisering in het onderwijs. Dat gesprek maakte mij duidelijk dat ik de politiek in wilde om te zorgen dat andere mensen niet hetzelfde hoeven mee te maken en hij heeft mij toen op weg geholpen.
 

Door de populaire serie Klassen kwam afgelopen maanden het grote probleem van onderadvisering aan het licht. Het opleidingsniveau en de sociaal economische klasse van ouders blijkt mee te spelen bij het schooladvies van hun kinderen. Je vertelde dat jij zelf ook een lager advies kreeg dan verwacht, hoe was dit voor jou? 

Ja, ik heb dat zelf ook meegemaakt. Mijn moeder was natuurlijk woest, die zei tegen mijn lerares “Dit kan toch niet, ze moet met haar citoscore gewoon naar de havo-vwo”. Maar dat gebeurde niet. Wat wel gebeurde is dat ik heel onzeker werd. Onderadvisering schaadt kinderen echt, dat zie je ook in de serie Klassen. Het is voor mij zelfs de belangrijkste reden geweest om mij bij de PvdA aan te sluiten, omdat ze investering in onderwijskwaliteit en kansengelijkheid hoog op hun programma hebben staan.

Word je nu je in de politiek zit nog steeds wel eens onderschat of bekritiseerd? 
Juist omdat ik van het vmbo kom, word ik nu nog weleens onderschat. Bovendien kan ik als verrassing uit de hoek komen. Op het moment dat je als jonge vrouw de politiek in gaat dan is dat nieuw en over het algemeen hebben mensen altijd moeite met verandering. In de politiek hebben we jarenlang alleen maar mannen gezien. Ik kan mij best voorstellen dat een vrouw die zich in het publieke debat uitspreekt voor sommige dan vreemd kan zijn. Maar daar zullen we toch aan moeten wennen want meer vrouwen in de politiek zijn hard nodig. Het is bijvoorbeeld niet vanzelfsprekend dat jij als vrouw in Nederland over twintig jaar nog voor abortus kan kiezen, we hebben tenslotte in Polen gezien hoe snel dat kan omslaan.

 

Op het moment dat je als jonge vrouw de politiek in gaat dan is dat nieuw en over het algemeen hebben mensen altijd moeite met verandering.

Wat is er nog meer niet vanzelfsprekend als vrouw in Nederland? 
De mogelijkheid om aan menstruatieproducten te komen. Als je kijkt naar hoeveel vrouwen elke maand moeite hebben om het geld voor menstruatieproducten bij elkaar te krijgen, dan is er nog genoeg werk aan de winkel. Er zijn vrouwen die omdat ze geen tampons kunnen betalen kranten in hun onderbroek stoppen. Dat is natuurlijk ontzettend ongezond maar ze hebben geen andere keus. Ik vind dat zó erg. Menstruatie-armoede is een groot en ernstig probleem waar ik mij al jaren voor inzet. Ik vind het overigens wel een vervelend begrip maar dat het in een land als Nederland nog speelt is natuurlijk van de zotte. 

Waarom vind je menstruatie-armoede een vervelend begrip? 
Omdat ik denk dat de doelgroep die kampt met menstruatie-armoede het begrip niet kent. Ik heb de afgelopen jaren gezien dat je met mooie begrippen in de praktijk niet ver komt. Bovendien gaat het om veel meer dan menstruatie-armoede alleen. Op dit moment is de woningmarkt scheef, onderwijs voor sommige studenten moeilijk te bekostigen, kunnen mensen niet in hun primaire levensmiddelen voorzien en zo kan ik nog wel even doorgaan. Kortom: de bijstandsnorm voldoet niet aan de uitgaven die mensen hebben. Als je iets aan menstruatie-armoede wilt doen is dus eigenlijk structurele verandering nodig omdat het onderdeel uitmaakt van een veel groter probleem. 

Zou je jezelf hierdoor omschrijven als feminist?

Natuurlijk ben ik een feminist maar dat is niet alleen omdat ik mij voor menstruatie-armoede inzet. Ik zie feminisme als een algemene emancipatieboodschap waar iedereen aan mee moet kunnen doen. Wat betreft gelijke kansen in het onderwijs valt er nog veel winst te behalen. Daarom heb ik hard gewerkt om een groot landelijk project op te zetten voor toegankelijke huiswerkbegeleiding. Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat bijles jonge meiden enorm vooruit helpt. Maar ook voor jongens is hulp met schoolwerk natuurlijk ontzettend belangrijk. Mannen worden ook geholpen door emancipatie. Daarom vind ik dat ze daar zelf ook een rol in moeten gaan spelen. 

 

Hoe zouden mannen dat kunnen doen? Op de manier zoals jij door Mohammed Mohandis bent geholpen? 
Ik ben door meerdere mannen én vrouwen geholpen in mijn politieke carrière, ook bijvoorbeeld door wethouder Rogier Tetteroo. Maar om de heersende mannelijke norm in het algemeen te veranderen is eerst bewustwording nodig bij mannen van het feit dat je als vrouw in veel situaties nog steeds 1-0 achterstaat en dat je daar als man ook de gevolgen van ondervindt. In een heterostel betekent dat bijvoorbeeld dat als de vrouw minder verdient voor hetzelfde werk, er in het gezin uiteindelijk ook minder binnenkomt. Mannen zouden wat meer hulp uit zichzelf kunnen aanbieden, zodat vrouwen niet steeds om alles hoeven te vragen. Dat betekent niet dat we in een slachtofferrol zitten, maar wel dat elkaar helpen beide kanten opgaat. Los van de economische gevolgen kunnen veel mannen door de heersende norm van ‘mannelijkheid’ op dit moment namelijk ook niet helemaal zichzelf zijn. 

 

Mannen zouden wat meer hulp uit zichzelf kunnen aanbieden, zodat vrouwen niet steeds om alles hoeven te vragen. Dat betekent niet dat we in een slachtofferrol zitten. 

Je schreef een opinieartikel met als titel: laat ook rechts-conservatieve vrouwen meepraten in het debat over feminisme. Waarom voelde je de noodzaak om hier een betoog over te schrijven? 
Omdat het feminisme te belangrijk is om maar aan een beperkte groep vrouwen over te laten. We moeten juist het gesprek blijven aangaan. Daarom moeten we ook luisteren naar conservatieve vrouwen die tot voor kort nooit een rol hebben gehad in de politiek. Iemand zoals Paula Schot bijvoorbeeld, een SGP-wethouder die zich ontzettend hard inzet voor haar gemeente en de ballen heeft om tegen een heel partijbestuur in te gaan. Dat vind ik echt geweldig. 
Je vindt het geweldig dat er een vrouw bij de SGP zit? 
Ja! Binnen de SGP was zo veel weerstand om een vrouwelijke wethouder te benoemen, dat is echt absurd. Ik weet zeker dat Paula Schot voor veel vrouwen binnen de SGP een voorbeeld is en dat ze een ander perspectief naar het politieke debat meebrengt. Of Carla Dik-Faber van de ChristenUnie, die een onderwerp als de pil in het basispakket naar voren durft te schuiven en dat ook nog voor elkaar weet te krijgen, dat vind ik ook heel knap. In die zin zijn deze twee vrouwen wel echt rolmodellen voor mij. 
Heb je nog tips voor andere jonge vrouwen die de politiek in willen gaan? 
Ik heb geleerd dat je moet beseffen dat jouw mening niet altijd dezelfde is als die van een ander. Dat klinkt misschien heel logisch, maar in de politiek zitten natuurlijk heel wat mensen die ervan overtuigd zijn dat hun mening de beste is. Je zal dus altijd mensen tegenkomen die het niet met je eens zijn. Maar het allerbelangrijkste is dat je op zoek gaat naar wat je leuk vindt. De politiek beslaat veel meer dan alleen de rol van volksvertegenwoordiger. Het kan ook betekenen dat je aan het werk gaat bij een NGO of maatschappelijke organisatie. De straat opgaan om te strijden voor Baas In Eigen Buik is ook een politieke actie. Niets is te gek, ook als je van het vmbo komt kan je de politiek in! 

Ik hoop van harte dat wanneer het weer mogelijk is, ik Sophie Heesen eens in het echt kan spreken. Want zulke strijdlustige jonge mensen ontmoet je maar zelden. 

 

  • Zaza van de Koppel

    Zaza is hoofdredacteur bij Feminer. Ze heeft rechten gestudeerd in Utrecht en loopt stage bij Bureau Clara Wichmann waar ze zich inzet voor inclusievere wet- en regelgeving.

door | 24 februari 2021

Meer zoals dit

Zoek artikelen

Vers van de pers

We houden je graag op de hoogte, dus volg ons vooral op de socials!