We brengen tegenwoordig het grootste gedeelte van ons leven door op het internet: algoritmes worden steeds slimmer en sociale media blijven zichzelf opnieuw uitvinden. Het is dus niet gek dat óók influencers als paddenstoelen uit de grond schieten. Of het nu make-up guru’s, foodbloggers of comedians zijn: elke niche heeft haar eigen influencers. Maar hoe vind je de succesformule in dit nog zo nieuwe carrièreveld? En hoe hou je dan werk en privé uit elkaar, als je zélf je eigen brand bent? Feminer sprak Sophie Milzink, Youtuber en content creator, die na tien jaar in het vak haar strepen ruimschoots verdiend heeft.
Zeg Sophie, noem jij jezelf een influencer?
‘‘Ik word persoonlijk altijd een beetje nerveus van de term influencer, het klinkt een beetje awkward om jezelf zo te noemen, haha! Ik zeg zelf dus altijd Youtuber of content creator, ik geloof dat dat de lading wel dekt’’
En hoe ben je dan Youtuber of content creator geworden?
‘‘In 2010 ben ik met Youtube begonnen, geloof ik. Ik was destijds heel erg fan van het programma iCarly, waarin de hoofdpersoon een internetshow heeft, en het leek me eigenlijk wel leuk om te doen wat zij deed. Toen was het nog helemaal geen ding om ‘Youtuber’ of ‘influencer’ te worden, dus dat was ook niet per se mijn doel. Ik vond het vooral leuk om creatief bezig te zijn. Om een beetje mijn ei kwijt te kunnen online, begon ik dus met het maken van filmpjes.
Biografie
Sophie Milzink (25) is sinds jaar en dag actief op zo’n beetje elk sociaal medium. Ze maakt filmpjes op Youtube (302.000 abonnees), TikTok (111.500 volgers) en Instagram (466.000 volgers), maar presenteert ook voor andere kanalen zoals Concentrate en 538+. Naast haar werk op het internet, heeft zij ook een propedeuse in Psychologie behaald.
Ik ben er toen trouwens redelijk snel mee gestopt. Je zet jezelf namelijk wel heel erg in de schijnwerpers, hoewel niemand daar om vraagt. Eigenlijk moet je daar heel sterk voor in je schoenen staan, maar ik zat toen pas in de tweede klas. Toen ik na die pauze weer opnieuw met Youtube begon, was ik wat ouder en had ik meer zelfvertrouwen om die vervelende reacties naast me neer te leggen. Dat heeft ervoor gezorgd dat het kanaal toch weer een boost kreeg, en vanaf daar is het alleen maar gegroeid!’’
Nog steeds was je volgens mij redelijk jong toen je weer verder ging met Youtube, hoe vond je het om zo jong bekend te zijn?
‘‘Toen ik wat jonger was, was het allemaal nog redelijk onschuldig. Ik vond het vooral heel leuk dat mensen positief reageerden op mijn content, maar daar stonden ook negatieve reacties tegenover. Ik ben daar niet aan onderdoor gegaan, maar het heeft er wel voor gezorgd dat ik al op redelijk jonge leeftijd een paar lessen heb geleerd. Bijvoorbeeld dat je het écht alleen moet doen omdat je het zelf leuk vindt, omdat je het met zoveel verschillende meningen toch nooit 100% goed kan doen. Dat neem je wel mee in de rest van je carrière.’’
Dus eigenlijk ben je niet zoveel bezig met wat anderen van je vinden?
‘‘In principe niet, maar dat is zeker wel een proces geweest. Ik wil namelijk graag aardig gevonden worden, dat people pleasen zit echt in mij. In de afgelopen jaren heb ik door Youtube geleerd om daarmee om te gaan, maar ook bijvoorbeeld met behulp van een coach. Dat heeft dus zeker wel wat werk gekost.
Daarnaast kun je natuurlijk ook bepaalde maatregelen nemen. Een voorzorgsmaatregel die ik bijvoorbeeld neem, is dat ik in de comments bepaalde woorden als verboden aanmerk. Dat betekent dat mensen die scheldwoorden niet kunnen reageren. Ik vind dat je iemands sociale media als hun huis kan beschouwen – en in iemands huis ga je de muren ook niet bekladden. Je mag zeker je mening geven, maar je hoeft niet naar mijn profiel komen om me de huid vol te schelden. Dan blokkeer ik je gewoon.’’
Ik vind dat je iemands sociale media als hun huis kan beschouwen – en in iemands huis ga je de muren ook niet bekladden
Slechte invloeden verban je dus van je platform, maar hoe kijk jij eigenlijk naar de invloed die je zelf uitoefent? Ben je van mening dat je een rolmodel moet zijn voor anderen?
‘‘Ik vind persoonlijk dat dit werk met een bepaalde verantwoordelijkheid komt, en dat je die verantwoordelijkheid ook moet nemen als content creator. Je kunt al deze gave dingen doen door het publiek dat je hebt, dus je moet ook rekening houden met dat publiek. Mijn doelgroep is redelijk divers, ik denk dat de leeftijd tussen de 15 en de 35 jaar ligt. Dat betekent wel dat er ook jonge meiden kijken, die mogelijk een voorbeeld aan mij nemen.
Als het mijn eigen kinderen waren geweest, zou ik ook opletten met wat ik wel of niet tegen ze zeg. Ik houd er dus zeker wel rekening mee. Zo gebruik ik op mijn story nooit face filters, en photoshop ik mijn posts niet. Ik wil niet bijdragen aan een ongezonde omgeving, dus op die manier probeer ik bijvoorbeeld wel na te denken over mijn functie en verantwoordelijkheid als publiek persoon.’’
Over imago gesproken, hoe bepaal je eigenlijk wat jouw brand of unique selling point is? Is daar veel over nagedacht, of ging dat heel natuurlijk?
‘‘Het is een beetje een combinatie van beide. Wat mij denk ik typeert, en wat ik ook van anderen hoor, is dat ik echt mezelf ben. Een beetje die no nonsense-benadering. Als je ziet dat dat werkt, kan je daar natuurlijk wel op inspelen. Wat ik belangrijk vind voor mijn volgers, is dat ze weten dat het oké is om jezelf te zijn. Ook met al je gekke dingen van dien. Ik vind dat zelf ook heel leuk om bij andere mensen te zien! Vroeger was ik bijvoorbeeld fan van Jenna Marbles, zij straalt dat ook heel erg uit.
Soms merk je wel dat bepaalde dingen goed scoren, maar dat die iets minder voelen als ‘jezelf’. Vroeger plaatste ik bijvoorbeeld vaak bikinifoto’s die het goed deden, maar na een tijdje ben ik daarmee gestopt. Ik wil nu meer like minded people aanspreken, en niet altijd maar schaars gekleed in een mannenblaadje eindigen. Dat is dan een afweging die je maakt. Ik probeer nu dichter bij de content te blijven die mij meer aanspreekt, zoals het maken van video’s. Die scoren wat minder, maar ik haal daar wel veel voldoening uit.’’
Ik wil nu meer like minded people aanspreken, en niet altijd maar schaars gekleed in een mannenblaadje eindigen
Maar als je altijd bezig bent met het maken van content en met het inspelen op je de behoeftes van je publiek, kun je dan wel ‘uit’ staan?
‘‘Dat is heel lastig, en ik probeer daar de laatste tijd ook meer op te letten. Je staat namelijk inderdaad altijd aan, ook buiten ‘normale’ kantooruren of op vakantie. Omdat je eigen baas bent, is er ook niemand die zegt: ‘‘Neem even vrij.’’ Hoewel ik dus veel vrijheid heb om mijn tijd zelf in te delen, ben ik eigenlijk ook altijd aan het werk. Er zijn wel wat maatregelen die ik neem om de werkprikkels enigszins te begrenzen. Ik leg mijn telefoon bijvoorbeeld een uur voor het slapengaan weg, en hij ligt ook niet meer in mijn slaapkamer. Hetzelfde geldt voor de ochtend, het eerste uur raak ik mijn telefoon niet aan. Ook verwijder ik soms Instagram, zodat ik er alleen op zit om specifiek iets posten, maar niet om te scrollen. Dat scrollen kost namelijk ook veel energie.’’
Ik kan me voorstellen dat alle prikkels van jouw baan hun tol kunnen eisen op het gebied van mentale gezondheid. Hoe ga jij daarmee om?
‘‘Het is heel belangrijk om je mentale gezondheid in dit werkveld in de gaten te houden, maar het is ook iets waar ik altijd al mee bezig was door mijn studie Psychologie. Ik ga dus naar een coach of psycholoog, om ervoor te zorgen dat ik goed in mijn vel zit. En dat is niet alleen voor je eigen rust belangrijk, maar ook voor de kwaliteit van je werk.
Omdat je eigen baas bent, is er ook niemand die zegt: ‘‘neem even vrij’’
Je bent je eigen brand, dus als het niet goed gaat met jou, komt dat ook je content niet ten goede. Dat gezegd hebbende, moet je ook leren dat het maar werk is. Als ik bijvoorbeeld een filmpje maak dat het niet zo goed doet, dan kan ik echt denken: ‘’Oh nee, ík ben niet leuk.’’ Dat moet je afleren.
Wat het ook lastig maakt, is dat je niet echt directe collega’s hebt om mee te sparren. Ik kan het bijvoorbeeld wel goed vinden met mijn management, maar ik zit toch in mijn eentje te editen. Dat kan soms best eenzaam zijn. Ik zoek mijn Youtube-collega’s daarom soms ook op om even over werk te praten. Dat kan zeker een verademing zijn, omdat je elkaar ook écht begrijpt op dat gebied. Praten met je peers om ervaringen uit te wisselen over dit werkveld is dus ook erg waardevol.’’
Wat zou je daarnaast nog meer willen meegeven aan vrouwen die dit carrièrepad overwegen?
‘‘Het allerbelangrijkste is om dicht bij jezelf te blijven. Dat doe je ten eerste door content te maken waar je zelf echt gelukkig van wordt. Je moet dit werk namelijk niet gaan doen met het doel om influencer te worden en geld te verdienen, want zo werkt het niet helemaal. Ik heb een hele lange periode gewerkt voor een appel en een ei, gewoon puur omdat ik het werk zo leuk vond. Die investering betaalt zich nu terug, maar dat houd je niet vol als het niet je passie is.
Daarnaast moet je zoeken naar iets wat jou uniek maakt, er zijn namelijk al zoveel mensen in deze markt. Je moet echt met iets komen wat jou opmerkelijk maakt. Ga dus ook niet kijken wat voor een ander goed werkt om dat te kopiëren, maar zoek iets wat bij jou past. Dat maakt het werk voor jou leuk, maar straalt ook af op je content. Volgens mij is dat de sleutel tot succes.’’
Ik heb een hele lange periode gewerkt voor een appel en een ei, gewoon puur omdat ik het werk zo leuk vond