Een échte ondernemer is van andere markten thuis

Home > Magazine > Opinie > Een échte ondernemer is van andere markten thuis
herdefinitie ondernemerschap
Ondernemerschap heeft met meer te maken dan slechts winst behalen. Daarom is het tijd voor een herdefinitie van het begrip, vindt hoofdredacteur Tara.

Door Tara Mohunlol

Hoewel ze een master Sociologie doet in Amsterdam, is Tara een Rotterdammert pur sang. Ze is kritisch, nieuwsgierig en weet van aanpakken. Als hoofdredacteur van ons Online Magazine is ze dan ook helemaal in haar element.

22 januari 2022

door | 22 januari 2022

Deze column is onderdeel van onze campagneweek ‘Ode aan de Ondernemer‘. Ter viering van ons vijfjarig bestaan proberen we meer aandacht te besteden aan de haken en ogen van gendergelijkheid in het ondernemerschap. In dit stuk staat hoofdredacteur Tara stil bij wát een ondernemer daadwerkelijk is en komt tot de conclusie dat een herdefinitie van het ondernemerschap broodnodig is.

Bij een succesvolle ondernemer denk je vaak aan iemand van statuur; iemand die trots aan de Quote vertelt hoeveel winst ze in het afgelopen jaar hebben geklaard. Tenminste, dat deed ik zelf wel met regelmaat. Als jonge ambitieuze heb ik dan ook vaak met grote ogen gekeken naar de grootverdieners van deze wereld. Vrouwen als Oprah Winfrey (vermogen: $2.6 miljard) en Rihanna (vermogen: $1.7 miljard) waren ware rolmodellen omdat ze lieten zien dat mijn gender niet in de weg hoeft te staan van mijn kans op succes. Maar nu ik ouder en wijzer ben, zie ik dat zulke verheerlijking misschien wat naïef was. Hoewel ik nog steeds fervent bewonderaar ben van vrouwen met hun handen uit de mouwen, is het me maar al te duidelijk geworden dat waarde en geld geen synoniemen zijn. Daarom zoek ik mijn rolmodellen inmiddels wat dichter bij huis.

De wijkburgemeester

Vorig jaar deed ik voor mijn bachelorscriptie onderzoek naar de ervaringen van bewoners uit een wijk in Rotterdam. Hiervoor sprak ik met een vrouw die 40 jaar in hetzelfde huis had gewoond. Inmiddels was ze al een tijdje met pensioen en had ze besloten om zich fulltime in te zetten voor de wijk. Een voornemen waardoor ze door haar buren tot ‘wijkburgemeester’ was gedoopt.

Die naam leek behoorlijk gepast: elke ochtend liep ze naar buiten om bloemen te planten in de openbare ruimte. Ook vertelde ze me hoe ze langs de deuren was gegaan om geld in te zamelen voor een grandioze muurschildering. Verder trommelde ze de buurtkinderen op om samen afval te prikken en sprak ze de gemeenteraad toe wanneer een vastgoedontwikkelaar belangrijke voorzieningen wilde platgooien. 

Deze vrouw werkt creatieve ideeën uit, onderhoudt een groot netwerk en zet alles op alles om haar plannen te verwezenlijken. Kortom, ze beschikt over álle kwaliteiten van de gemiddelde CEO. Het enige verschil tussen haar en de haaien in Silicon Valley is het label dat ze respectievelijk krijgen opgeplakt. Waar de eerste een ‘initiatiefnemer’ is, zijn de laatsten toch écht ‘ondernemers’. Drie keer raden welke van de twee het meeste kapitaal vangt.

Tussen initiatief en onderneming

Wie een vlugge blik op de Van Dale werpt, ziet gelijk dat kapitaal hetgeen is dat de initiatiefnemer van de ondernemer onderscheidt. Waar de eerste “iemand die het initiatief tot iets neemt” betreft, is de tweede “iemand die een bedrijf voor eigen rekening uitoefent”. Dat het hier vooral om geld draait is dus niet slechts een onderbuikgevoel, maar verankerd in onze taal. Hoewel dit onderscheid voor velen waarschijnlijk slechts semantisch is, gaat het mij niet in de koude kleren zitten. Die middag die ik met deze vrouw heb doorgebracht, heeft me meer geïnspireerd dan welke ‘SHE-E-O’ dan ook.

Als ik self-made billionaires als Sophia Amoruso en Sheryl Sandberg moet geloven, kunnen óók vrouwen bovenaan de voedselketen eindigen. Blijkbaar is dit wel enkel mogelijk als die plaats over de rug van anderen wordt veroverd. Of als je eerst een diploma van een Ivy League universiteit hebt behaald. Dat is voor mij een ware ver-van-mijn-bed show. Niet alleen omdat ik me als vrouw van kleur toch niet helemaal met hen kan identificeren, maar ook omdat ik niet geloof dat succes af te meten is aan de hoeveelheid nullen op je bankrekening.

Wanneer ik met al m’n feministische ambitie nadenk over mijn eigen carrière, zie ik mezelf immers eerder als de baas van mijn eigen bedrijf, dan als iemand die haar dagen vult met liefdadigheid

Gratis en voor niets

Toch zijn het ondernemers die we met z’n allen verheerlijken, terwijl we het werk van initiatiefnemers afdoen als een extraatje. Wanneer ik met al m’n feministische ambitie nadenk over mijn eigen carrière, zie ik mezelf immers eerder als de baas van mijn eigen bedrijf, dan als iemand die haar dagen vult met liefdadigheid. Dat, terwijl vrouwen in grote getale aan vrijwilligerswerk doen! Naast de onbetaalde zorgtaken die ze voor hun rekening krijgen, steken ze hun tijd en energie in anderen. En als ik het CBS mag geloven, heeft deze inzet ook nog eens een positief effect op de economie.

Die initiatiefnemers, die zorgen voor een samenleving waarin men daadwerkelijk samen kan leven, mogen best wat meer waardering krijgen. Vrouwen zijn ingenieus, organisatorisch bekwaam en gedreven, maar een ondernemer zijn ze pas als ze keiharde knaken verdienen. Dat mag van mij wel anders.

De échte ondernemer

Ondanks dat inzicht heb ook ik nog steeds de indruk dat échte waarde in de commerciële sector wordt gegenereerd. Dat échte waarde kan worden uitgedrukt in geld en dat échte ondernemers dus op een voetstuk geplaatst moeten worden. Voor die hardnekkige associatie tik ik mezelf nog steeds vaak op de vingers. Maar ik weet: als we een verschil willen maken, als we streven naar een inclusieve wereld, dan zullen we zo nu en dan een voorbeeld moeten nemen aan de ‘initiatiefnemers’ onder ons. Misschien zien we dan dat het waardevol is om tijd en moeite te steken in individuen – in plaats van winst.

Wellicht is het verschil tussen de initiatiefnemer en de ondernemer voor velen niet zo groot. Maar een kritische toeschouwer weet dondersgoed dat dit soort framing wel degelijk een reëel effect heeft. Die ziet in dat een échte ondernemer zich ook in de publieke of persoonlijke sfeer bevindt. Of, anders gezegd, dat een échte ondernemer van ándere markten thuis is.

Een kritische toeschouwer weet dondersgoed dat dit soort framing wel degelijk een reëel effect heeft

  • Tara Mohunlol

    Hoewel ze een master Sociologie doet in Amsterdam, is Tara een Rotterdammert pur sang. Ze is kritisch, nieuwsgierig en weet van aanpakken. Als hoofdredacteur van ons Online Magazine is ze dan ook helemaal in haar element.

door | 22 januari 2022

Meer zoals dit

Zoek artikelen

Vers van de pers

We houden je graag op de hoogte, dus volg ons vooral op de socials!